เห็นภาพจักรยานคันนี้แล้วนึกถึงอดีตตอนเด็กๆ ที่วิ่งเล่นอยู่ตามท้องไร่ท้องนาเพราะว่าจักรยานเป็นพาหนะคู่ใจ ตั้งแต่สมัยคุณปู่คุณย่าน้าอาคนหนุ่มคนสาวก็ใช้จักรยานนี่แหละไปมาหาสู่กัน ปั่นไปเรื่อยๆชมวิวสองข้างทางเพราะว่าสองข้างทางปลูกข้าวเขียวขจีเต็มไปหมด ตอนเป็นเด็กประมาณป.3ปั่นจักรยานไปโรงเรียน(5 กม.)ไปได้แค่ครึ่งทางโซ่เฟืองหลังเกิดหลุดเข้าไปในร่อง ดึงอย่าไรก็ดึงไม่ออก มือเปื้อนจารบีดำไปหมดพอดีมีผู้ใหญ่ใจดีเดินผ่นมา ก็เลยช่วยเหลือเอาไว้ในครั้งนั้น นับว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่ง
ตกลงวันนั้นผมจึงไปโรงเรียนสายจนได้ 555 แต่ก็สนุกดี และจะไม่มีวันลืม และถือว้าเป็นประสบการณ์ และยังได้มีความผูกพันธ์กับจักรยานคันนี้มากเลยครับ
By : Wan
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น